گروه بین الملل بازارنیوز:تانیا میرحسینی؛ در بحبوحه قرنطینه همه گیری کرونا و آشفتگی های اجتماعی ناشی از بحران بهداشت جهانی، افزایش آزار جسمی، جنسی و عاطفی زنان در حال وقوع است که با عنوان "همه گیری سایه" نامیده می شود.

شواهد عینی خشونت خانگی در حال افزایش است. در نیجریه، تعداد موارد گزارش شده از خشونت جنسیتی در دوران قرنطینه بیش از 130 درصد افزایش یافته است. در کرواسی، خشونت های گزارش شده در طول پنج ماه اول سال 2020 در مقایسه با سال 2019، 228 درصد افزایش یافته است.

برای برخی از زنان در سراسر جهان، هیچ مکانی ناامن‌تر از خانه‌های خودشان نیست. با این حال که جامعه جهانی، روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان را به رسمیت می شناسد، اما مشخص شده که همه گیری کرونا این خشونت را بدتر کرده است. سوء استفاده از زنان و خشونت علیه آن ها در هر شکل و مقداری، اساساً نادرست و ناقض حقوق اولیه بشر است. تحقیقات جدید پژوهشگران صندوق بین‌المللی پول نشان می‌دهد که چگونه خشونت علیه زنان و دختران یک تهدید بزرگ برای توسعه اقتصادی در منطقه‌ای مانند جنوب صحرای آفریقا است که میزان خشونت خانگی در آن منطقه به شکل فراینده ای گسترده شده است. نتایج مطالعه ما نشان می دهد که افزایش 1 درصدی خشونت علیه زنان، موجب کاهش 9 درصدی سطح فعالیت اقتصادی شده است.

تخلیه خشونت بر جامعه

خشونت علیه زنان و دختران تأثیر چند بعدی بر سلامت کلی یک اقتصاد در کوتاه مدت و بلند مدت دارد.

در کوتاه‌مدت، زنانی که در خانه‌های آزاردهنده زندگی می‌کنند، احتمالاً ساعت‌های کمتری کار می‌کنند و هنگام انجام کار، بهره‌وری کمتری خواهند داشت. در بلند مدت، سطوح بالای خشونت خانگی می‌تواند تعداد زنان شاغل را کاهش دهد، کسب مهارت‌ها و تحصیلات زنان را به حداقل برساند و به طور کلی منجر به سرمایه‌گذاری عمومی کمتری شود زیرا منابع عمومی بیشتر به سمت خدمات بهداشتی و قضایی هدایت می‌شود.

مطالعات قبلی نشان داده است که خشونت خانگی بین 1 تا 2 درصدِ تولید ناخالص داخلی برای یک اقتصاد استاندارد هزینه دارد. با این حال، این مطالعات از مکانیسم های حسابداری ساده استفاده می کنند و اغلب علیت معکوس بالقوه را در نظر نمی گیرند.

تحقیق کارکنان صندوق بین المللی پول رویکرد جدیدی را اتخاذ می‌کند و داده‌های نظرسنجی تحلیلی و دقیق حوزه زنان در منطقه را با تصاویر ماهواره‌ای تطبیق می‌دهد و از روش‌های فنی مناسب برای رسیدگی به شاخصه های درون‌زایی استفاده می‌کند. ما به داده های بررسی جمعیت و سلامت آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده که از دهه 1980 تا کنون جمع آوری شده است نگاه می کنیم. نظرسنجی های حوزه زنان سؤالات خاصی در مورد بدرفتاری از زنان می پرسد. این داده ها از 18 کشور آفریقایی در جنوب صحرای آفریقا به دست آمده است که بیش از 224 منطقه و بیش از 440000 زن را در بر می گیرد که نماینده حدود 75 درصد از جمعیت زنان جنوب صحرای آفریقا است.

این نظرسنجی ها نشان داده است که بیش از 30 درصد از زنان در این منطقه حداقل یک بار، گونه ای از آزار خانگی را تجربه کرده اند.

نمودار (1):  آزار جنسی و عاطفی زنان توسط شوهر یا شریک زندگی (درصد، SSA به رنگ نارنجی)

منابع: آژانس بین‌المللی ایالات متحده در بررسی‌های جمعیتی و بهداشتی توسعه‌دهندگان و محاسبات نویسندگان.

ما برای اندازه‌گیری تأثیر خشونت خانگی بر توسعه اقتصادی در سطح منطقه، داده‌های حاصل از نظرسنجی را با داده‌های ماهواره‌ای حاصل از روشنایی های شبانه (که نشان دهنده میزان فعالیت شغلی شبانه است) ارائه شده توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده مقایسه می‌کنیم. زمانی که تاثیرگذارترین معیار برای سنجش فعالیت اقتصادی یعنی تولید ناخالص داخلی، در سطح محلی و منطقه ای در دسترس نباشد، داده‌های ماهواره‌ای می‌تواند ابزار قدرتمندی برای اندازه‌گیری فعالیت های اقتصادی باشد.

ما دریافتیم که سطوح بالاتر خشونت علیه زنان و دختران با کاهش فعالیت های اقتصادی رابطه معناداری دارد. این مسئله عمدتاً ناشی از کاهش قابل توجه اشتغال زنان است. خشونت فیزیکی، روانی و عاطفی که زنان تجربه می‌کنند، دستیابی یا حفظ شغل را برای آن ها دشوارتر می‌کند.

در این ارتباط، به عنوان نمونه، اگر کشورهای جنوب صحرای آفریقا بخواهند سطح خشونت مبتنی بر جنسیت را به سطح میانگین جهانی یعنی 23 درصد کاهش دهند، این امر می‌تواند منجر به افزایش 30 درصدی در تولید ناخالص داخلی بلند مدت شود.

تلفات همه گیری

رکود اقتصادی در موقعیت هایی مانند رکود ناشی از همه گیری، می تواند به افزایش خشونت خانگی کمک کند. این امر هزینه های اقتصادی ناشی از خشونت خانگی را در مقایسه با زمان عادی تشدید می کند.

همچنین تحقیقات صندوق بین المللی پول شواهد دیگری در ارتباط با تأثیر منفی خشونت خانگی بر فعالیت های اقتصادی را آشکار کرد. خشونت خانگی در کشورهایی که قوانین حمایتی در برابر خشونت خانگی ندارند و همچنین در کشورهای غنی از منابع طبیعی که در آن صنایع استخراجی به احتمال زیاد، مشاغل با محوریت زنان را از بین می‌برند و به قدرت اقتصادی کمتری در میان زنان منجر می‌شوند، صدمات بیشتری بر اقتصاد وارد می کند.

ما همچنین دریافتیم که در قاره آفریقا، در کشوری مانند آفریقای جنوبی، هزینه‌های اقتصادی خشونت علیه زنان کمتر از سایر کشورهای جنوب صحرای آفریقا است. زیرا در این سرزمین، شکاف جنسیتی کمتری بین زنان و مردان در حوزه آموزش وجود دارد و زنان این کشور، قدرت تصمیم‌گیری بیشتری نسبت به زنان سایر کشورهای جنوب صحرای آفریقا دارند.

توقف خشونت علیه زنان یک الزام اخلاقی غیرقابل انکار است، اما تحقیقات ما نشان می دهد که این مسئله از نظر اقتصادی نیز مهم است. هزینه های اقتصادی خشونت خانگی در دوران رکود بیشتر است و می تواند بهبود شرایط اقتصادی را چالش برانگیزتر کند.

کشورها باید اکنون برای تقویت قوانین حمایتی خود در برابر خشونت خانگی تلاش کنند. وضع و اجرای قوانین مستحکم برای جلوگیری از خشونت علیه زنان، حمایت از قربانیان خشونت خانگی و ترویج مشارکت زنان در حوزه اشتغال ضروری است.

بهبود فرصت های تحصیلی برای دختران، گام مهمی در این حوزه در بلندمدت محسوب می شود. کاهش شکاف تحصیلی جنسیتی، به زنان آزادی اقتصادی بیشتری داده و توانایی مردان را برای کنترل و تحت تاثیر قرار دادن شرایط زنان، کاهش می دهد.

در تلاش برای بازسازی بهتر در دوران پس از همه‌گیری، سیاست‌های حمایت از زنان و مبارزه با خشونت مبتنی بر جنسیت، مهم‌تر از همیشه خواهد بود.

Source: https://blogs.imf.org/2021/11/24/how-domestic-violence-is-a-threat-to-economic-development/?utm_medium=email&utm_source=govdelivery

مترجم: