رئیس استراتژی کالاهای جهانی RBC ، به شبکه خبری سی ان بی سی گفت: کاهش تولید ۴۰۰هزار بشکه ای در روز  “به طور بالقوه یک گزینه بسیار واقع بینانه است”. در ژانویه ۲۰۱۷ ، اوپک + متحدان خود به منظور جلوگیری از کاهش قیمت نفت، تولید نفت خود را محدود کرد. آمار نشان می دهد در سال ۲۰۱۹ این گروه ، تولید ۱.۲ میلیون بشکه نفت را در روز از بازار نفت دریغ کرده است . آژانس بین المللی انرژی (IEA)  بازگشت ناگهانی تولید به بازار نفت را در سال ۲۰۲۰ پیش بینی کرده است. این آژانس گفته است ، انتظار دارد  کشورهای غیر اوپک در سال آینده تولید نفت خود را از ۲.۱ میلیون بشکه در روز گسترش دهند و با اندکی جهش از امسال در برابر تولید نفت آمریکا که تا حدود زیادی  به افزایش سریع تولید نفت آژانس اقدام کرد، رقابت کنند. کاهش تقاضای نفت خام اوپک در اوایل سال ۲۰۲۰ می تواند منجر به کاهش تولید این اتحادیه شود و به ۲۸ میلیون بشکه در روز برسد ، یعنی کمترین میزان تولید از سال ۲۰۰۳.

براساس داده های آژانس ، عرضه نفت نسبت به  تقاضای جهانی ۰.۹ میلیون بشکه در روز ،در نیمه اول سال ۲۰۱۹ نیز فراتر رفته است. قیمت نفت در روزهای اخیر افزایش یافت و Brent و WTI تقریباً یک درصد افزایش داشتند . بنچ مارک برنت نشان می دهد قیمت این نوع نفت هر بشکه  ۶۳.۵۳ دلار معامله شد ، در حالی که West Texas Intermediate با قیمت ۵۸.۶۷ دلار رشد داشت .

**چین قیمت بازارنفت را تعیین می کند!

مدتها پیش ، قیمت نفت با یک نجوا در اوپک ، که در آن زمان همه کارت های عرضه را دردست داشت ، افزایش می یافت. یعنی با کمترین اشاره از سوی قدرتمندترین کارتل نفتی جهان  اگر کاهش تولید نفت بطور روزانه صورت می گرفت، می توانست قیمت نفت را به طرز چشمگیری افزایش دهد. اما مدیریت قیمت از سوی اوپک بعنوان بزرگترین کارتل نفتی  این روزها چندان به چشم نمی آید. هنگامی که اوپک در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ اعلام کرد به منظور مقابله با بحران کاهش قیمت نفت ، برای اولین بار طی ۸ سال تولید را کاهش می دهد ، بازارنفت خرسند شد. حتی قبل از هرگونه کاهش تولید هم و فقط هیجانات ناشی از کاهش آن به تنهایی قیمت ها را از نزدیک به ۵۰.۷۴ دلار در ۵ دسامبر ۲۰۱۶ به ۵۴.۹۴ دلار افزایش داد.

از آن زمان به بعد ، حداقل تا همین اواخر ، دیگر نیازی نیست تا اوپک در مورد میزان تولید و کاهش آن واکنشی نشان دهد و یا حتی به آن فکر کند ، و بازار را جابجا کند ، چرا که نقش آن در نوسانات قیمت نفت کمرنگ شده است. این پدیده همچنان تا سه ماهه آخر سال ۲۰۱۸  نیز در حال پیشرفت بود. در ۷ دسامبر ۲۰۱۸ ، اوپک و متحدانش اعلام کردند که آنها بهترین کارها را انجام می دهند: دور هم جمع شوند و از تولید نفت خودداری کنند. اوپک قول داد روزانه ۱.۲ میلیون بشکه نفت از بازار خارج کند و قیمت نفت را از نزدیک ۵۷.۸۳ دلار در پایان روز ششم دسامبر ( ۱۴ آذر )  به ۶۱.۷۱ دلار نزدیک به ۷ دسامبر ( ۱۵ آذر ) خواهد رساند.

تا اول ژوئیه سال ۲۰۱۹ ( ۱۱ خرداد ۹۸ )، زمانی که اوپک و متحدین توافق کردند کاهش تولید را برای ۹ ماه دیگر تمدید کنند . نه تنها قیمت نفت بهتر نشد بلکه در جهت مخالف حرکت کرد زیرا بازار علاقه مند نبود. از قیمت ۶۷.۵۲ دلار در تاریخ ۲۸ ژوئن ، نفت برنت در یک ژوئیه به ۶۵.۰۱ دلار کاهش یافت و در روز بعد به ۶۲.۷۲ دلار سقوط کرد.

در پی بحران قیمت نفت که عمدتا ناشی از تولید گسترده بازیگرهای نفتی در سطح شیل آمریکا است ، با برآورد داده های موجودی نفت خام از طرف انستیتوی نفت آمریکا (API) و داده های “رسمی” در بازار شروع به جابجایی بیشتر نفت خام کرد. اکنون ، تمام این بازار تحت تأثیر جنگ تجاری ، داده های اقتصادی جهانی و سیگنال های تقاضا از سوی چین تحت الشعاع قرار گرفته اند. بزرگترین افزایش قیمت نفت در سال جاری با حمله ۱۴ سپتامبر به تأسیسات نفتی آرامکو سعودی برانگیخته شد ، اما طی یک روز ، برای معامله گران مشخص شد که سعودی ها کارها را سریع انجام می دهند و هیچ بحران عرضه قابل توجهی وجود نخواهد داشت. اکنون ، ضعیف ترین نجوا از “توافق” بالقوه بین پکن و واشنگتن برای پایان دادن به جنگ تجاری یا یک نشانه سرخوردگی  مبنی بر اینکه اوضاع بدتر می شود ، در بازار نفت تعیین کننده خواهد بود. در تاریخ ۴ سپتامبر ( ۱۳ شهریور ) ، قیمت نفت فقط براساس داده های اقتصادی چین بیش از ۴ درصد افزایش یافت. بلافاصله قبل از آن ، بازار با ترس از تضعیف اقتصاد جهانی روبرو بود.

در ۱۰ اکتبر( ۱۸ مهر )  ، نفت دستخوش هیجانات دو هفته ای شد که دو طرف جنگ تجاری به یک توافق “جزیی” رسیدند. بازار نفت این مذاکرات را بزرگترین موفقیت در جنگ تجاری طی ۱۸ ماهه دانست.

هر بار که مذاکرات جنگ تجاری انجام می شود ، بازار نفت بیشتر به سقوط هواپیمای بدون سرنشین آمریکایی یا حتی فروپاشی عراق از جنگ داخلی احتمالی واکنش نشان می دهد . مطمئناً بازار نفت بیش از آنچه این روزها تحت تاثیر اوپک یا فعالیت کارتل های نفتی باشد ، بیشتر به حساب توییتر ترامپ واکنش نشان می دهد. اما تاکنون جنگ تجاری بزرگترین تهدید برای قیمت نفت بوده و بازار این موضوع را          می فهمد. جنگ تجاری، رشد اقتصادی در آسیا و آمریکا را رنج می دهد زیرا باعث افزایش هزینه های واردات کالاها و افزایش قیمت برای مصرف کنندگان می شود. این به معنای رکود در رشد اقتصادی است که همیشه به رکود انرژی تبدیل می شود. با این حال ، اوپک با کاهش عرضه روبرو است و سهم بازار را از چپ و راست از دست می دهد ، در حالی که شیل آمریکا فقط تولید را ادامه می دهد. به عبارت دیگر ، اوپک دست از تولید برمی دارد و آمریکا سهم بازار را در دست می گیرد.

بنابراین اکنون داده های موجودی نفت خام آمریکا بیش از هرگونه اظهار نظری از سوی  اوپک می تواند هر هفته سوزن قیمت نفت را جابجا کند ، لذا اگر شما خواهان نوسانات قیمت نفت هستید ، متوجه باشید که همه چیز را جنگ تجاری مشخص می کند.