گروه اقتصاد کلان بازار نیوز: احسان سلطانی، پژوهشگر اقتصاد مطلب زیر را تحت عنوان اقتصاد آزاد: آزادی پولی در کانال تلگرامی خود منتشر کرد:

آزادی پولی یکی از ارکان مهم اقتصاد آزاد می باشد که به مفهوم ثبات ارزش پول ملی در بازارهای داخلی و خارجی، به منظور صیانت ارزش دارایی ها و درآمدهای مردم و همچنین ثبات اقتصاد کلان است. آزادی پولی نیازمند یک ارز پایدار و قیمتهای تعیین شده در بازار می باشد. به عنوان کارآفرین یا به عنوان مصرف کننده، مردم نیاز به یک ارز پایدار و قابل اعتماد به عنوان وسیله ای برای مبادله، معیار سنجش و ذخیره ارزش دارند. در غیاب آزادی پولی، ایجاد ارزش درازمدت یا انباشت سرمایه دشوار است. ارزش پول یک کشور به شدت می تواند تحت تاثیر سیاست پولی دولت آن قرار گیرد. با اتخاذ یک سیاست پولی که تلاش دارد تا با تورم مبارزه کند، ثبات قیمت را حفظ کند و ثروت ملت را نگه دارد، مردم می توانند به قیمتهای بازار در آینده قابل پیش بینی متکی باشند و سرمایه گذاری، پس انداز و دیگر برنامه های بلندمدت می تواند با اطمینان بیشتری انجام شود. در مقابل، یک سیاست تورمی مانند یک مالیات نامرئی ثروتها را مصادره و قیمتها را تحریف می کند، تخصیص منابع نادرست را موجب می شود و هزینه انجام کسب و کار را بالا می برد. مالیات نامرئی ناشی از سقوط ارزش پول ملی در بازارهای داخلی و خارجی که به عنوان مالیات تورمی نیز شناخته می شود، بر خلاف مالیاتهای متداول که صاحبان درآمدها و منافع بالا را هدف می گیرد، روی طبقات متوسط و ضعیف جامعه متمرکز است و آنها را فقیرتر می سازد. هم اکنون تقریبا تمام نظریه های پولی از تورم پایین دفاع می کند.

• مدعیانی که معمولا به صاحبان قدرت اقتصادی در جناحهای سیاسی و/یا دولتها وابسته هستند، تحت عنوان اقتصاد آزاد از نرخهای تورم بالا (به خصوص از مسیر شوکهای ارزی) جهت تامین درآمد برای دولت و فرادستان پشتیبانی و از سوی دیگر در برابر ناکارآمدی سیستم مالیاتی (برای اخذ مالیات از بخش های نامولد رانتی و طبقات پردرآمد) سکوت پیشه می کنند. این مدعیان برای این که بخش های شبه دولتی و شبه خصوصی وابسته با کسب رانت ارزی منافع کلان تحصیل کنند، نرخ های ارز غیرمنطقی و نامتعارف را برنامه ریزی و تشویق و حمایت می کنند. مدعای این موضوع این است که در یک سال گذشته اینها به اندازه کل تاریخ معاصر کشور با فاکتوییدسازی و مهندسی افکار عمومی به دولت و افکار عمومی برای افزایش نرخ ارز فشار آوردند و از سوی دیگر با وجود تخریب بنیان های اقتصاد کشور و ترویج فقر و نابرابری، قیمتهای بالای نرخ ارز را توجیه و از آن دفاع ضمنی کردند.