گروه بین الملل بازارنیوز: تانیا میرحسینی؛ تورم در بزرگترین اقتصادهای آمریکای لاتین افزایش یافته است و بانکهای مرکزی بزرگ در منطقه را بر آن داشته تا قبل از بهبود کامل فعالیتهای اقتصادی، نرخهای بهره را افزایش دهند.
آخرین چشم انداز اقتصاد منطقه ای صندوق بین المللی پول نشان می دهد که تورم با سرعت زیادی در حال افزایش است. در اولین سال شیوع همه گیری کرونا، متوسط تورم در برزیل، شیلی، کلمبیا، مکزیک و پرو (5LAS)کمتر از میانگین سایر اقتصادهای نوظهور بود. اما اکنون، در شیلی، کلمبیا، مکزیک و پرو به طور متوسط 8 درصد و در برزیل 10.5 درصد، نسبت به اکتبر سال گذشته، بالاتر از میانگین قرار گرفته است.
نمودار (1): شاخص قیمت مصرف کننده مواد غذایی؛ شاخص ژانویه 2019 = 100
منبع: Haver Analytics و محاسبات پژوهشگران صندوق بین المللی پول
توضیحات: تورم در آمریکای لاتین، که تا حدی ناشی از خیزش سریع قیمت مواد غذایی بوده است، افزایش یافته که موجب بالا رفتن نرخ بهره در ابتدای رونق کسب و کارها پس از کرونا شده است.
خیزش سریع قیمت مواد غذایی یکی از عوامل افزایش سطح عمومی قیمت ها در آمریکای لاتین شده است. البته این افزایش قیمت در مواد غذایی حتی قبل از شروع همه گیری کرونا، آغاز شده بود و از ژانویه 2020 به طور میانگین در کشورهای 5LAS بیش از 18 درصد افزایش یافته اند.
در آمریکای لاتین، قیمت مواد غذایی حدود یک چهارم سبد مصرفی خانوارها را تشکیل می دهد. برای خانوارهایی که هنوز از بحران کرونا رنج می برند، فاکتورها و صورت حساب های بالای موادغذایی، سهم کمتری از درآمد را برای سایر کالاها باقی می گذارد. در منطقه ای با بالاترین سطوح نابرابری درآمدی، این بار برای خانوارهای کم درآمدی که سهم بیشتری از درآمد خود را صرف غذا می کنند، بیشتر است.
حتی تورم اصلی که قیمت مواد غذایی و انرژی را شامل نمیشود، امسال، از روند قبل از همهگیری کرونا فراتر رفته و در اکتبر، به میانگین 5.9 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل رسیده است.
به نظر می رسد فشارهای تورمی باید موقتی باشد و تورم میان مدت احتمالاً به اهداف مد نظر بانک های مرکزی این کشورها نزدیک خواهد شد. اما ابهامات زیادی وجود دارد. شوک ناشی از این همه گیری کرونا در جهان منحصر به فرد است و تعیین تأثیر آن بر قیمت کالاها، تنگناهای عرضه و افزایش هزینه های حمل و نقل دشوار است.
این منطقه در طول تاریخ خود همواره با تورم بالا و ناپایدار دست و پنجه نرم کرده است. این سابقه ی طولانی ممکن است به شیوههای جدید شاخصسازی در قراردادهایی که شرایط خود را به طور خودکار با تورم تنظیم میکنند، منجر شده باشد. همین مسئله میتواند افزایش قیمتها را سرعت ببخشد.
همچنین این خطر وجود دارد که شرایط مالی بینالمللی به سرعت و به طور غیرمنتظره در واکنش به تحولات تورمی در اقتصادهای پیشرفته وخیم تر شده و منجر به خروج سرمایه از بازارها و اقتصادهای نوظهور همچون کشورهای امریکای لاتین شود. این شوک احتمالی می تواند ثبات مالی را به خطر بیندازد و ارزش پول را در آمریکای لاتین کاهش دهد و بر فشارهای تورمی بیفزاید.
مدیریت انتظارات، از طریق بیانیهها یا افزایش نرخها، یک عامل کلیدی برای جلوگیری از یک مارپیچ تورمی است، به همین دلیل است که بانکهای مرکزی در منطقه آمریکای لاتین به سرعت و به سختی در حال حرکت برای حفظ اعتبار خود در یک محیط نامشخص و ناشناخته هستند. همه کشورهای5LAS قبلاً نرخهای سیاستی را افزایش داده و مقامات تصمیم گیرنده در حوزه پولی آن ها، دستورالعملهای رو به جلو را تغییر دادهاند.
علیرغم افزایش اخیر در نرخ بهره، رویکردها و مواضع سیاست پولی به طور کلی همان طور باقی می ماند و به حمایت از بهبودی و رونق کسب و کار ادامه می دهد. با این وجود، این منطقه با مبادلات دشواری مواجه است و می بایست چشمانداز تورمی نامطمئن را با نرخ اشتغالی که هنوز به میزان قابلتوجهی پایینتر از سطح قبل از همهگیری کرونا است و بهبودی نابرابر در بازار کار آمریکای لاتین، متعادل کند.
[1] Latin America’s Inflation Challenge
[2] Maximiliano Appendino