گروه اقتصاد کلان بازارنیوز- مهدی دهقانی؛ قیمت جهانی مواد غذایی از زمان شروع همه گیری کوید ۱۹ بیش از ۴۰ درصد افزایش یافته است. قیمت کالا‌هایی که در بازار محلی فروخته می‌شود - یک شاخص مناسب‌تر به ویژه اگر اینکه کالا تولید داخلی باشد (به عنوان مثال، کاساو در مرکز و غرب آفریقا) - تحت تأثیر عوامل متعدد محلی، مانند عرضه و تقاضا، سیاست­های دولت، نرخ مبادله، هزینه حمل و نقل و سطح درآمد قرار گرفته است.

داده­های مربوط به قیمت ماهیانه بازار مواد غذایی برای هفت ماده غذایی اصلی (گندم، برنج، شکر، ذرت، شیر، طیور، کاساوا)، که حدود ۶۰ درصد از متوسط مصرف روزانه را تامین می­کند . قیمت محلی حقیقی مواد غذایی اصلی در بازار‌های نوظهور از زمان شروع همه گیری ۴ درصد افزایش یافته است.

افزایش قابل توجه قیمت مواد غذایی اصلی در چندین کشور بررسی شده است. در مقابل آن، تعدادی از کشور‌های تولید کننده مواد غذایی که شرایط آب و هوایی مطلوبی را تجربه کرده­اند، از فشار بر افزایش قیمت اجتناب کرده اند. در صورت عدم وجود موانع، مانند هزینه حمل و نقل، قیمت‌ها در بازار‌ها متعادل می‌شوند.




با این حال، همه گیری کوید ۱۹ همزمان با افزایش شدید-به طور متوسط ۲۰ درصد-در تغییرات قیمت مواد غذایی در داخل کشور‌ها بوده است. این می‌تواند نشان دهنده کمبود فزاینده عرضه محلی باشد که به احتمال زیاد به دلیل کاهش تحرک مربوط به همه گیری کوید ۱۹ می‌باشد - نگرانی بیشتر برای مناطق دور از مراکز تولید مواد غذایی است.

نمودار (۲): سهم مواد غذایی اصلی در تورم شاخص قیمتی مصرف کننده؛ میانگین بر اساس درآمد





شوک دوگانه افزایش قیمت مواد غذایی و کاهش درآمد، نابرابری را تشدید می‌کند. در کشور‌های کم درآمد که مواد غذایی حدود ۴۰ درصد سبد مصرف را تشکیل می‌دهند، رشد قیمت مواد غذایی اصلی باعث افزایش ۵ درصدی شاخص قیمت مصرف کننده  شده است. در داخل کشورها، فقیرترین خانوار‌ها به نسبت بیشتری برای غذا هزینه می‌کنند (افرادی که در جنوب صحرای آفریقا با مصرف کمتر از ۲.۹۷ دلار در روز یعنی در حدود ۵۸ درصد از درآمد خود را صرف غذا می‌کنند).

پایان پیام//